ആറു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുന്‍പ്‌ ഞാനെഴുതിയ 'Blog Anxiety' എന്ന ലേഖനത്തില്‍,ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാര്‍ മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ വാര്‍ത്തകള്‍ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും വിനിമയം ചെയ്യുന്നതും എന്നെ പരിഭ്രാന്തയാക്കുകയും അസൂയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ എഴുതിയിരുന്നു. ഒരു എഡിറ്ററുടെ സൂക്ഷ്മദൃഷ്ടിയുടെ സഹായമില്ലാതെയും, പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന നിമിഷത്തിനുവേണ്ടി (ചിലപ്പോള്‍ അനന്തമായ ദിവസങ്ങള്‍തന്നൈ)കാത്തിരിക്കാതെയും, വാക്കുകള്‍ പൊതുജനമദ്ധ്യത്തിലേക്ക്‌ എറിഞ്ഞുകൊടുക്കാനുള്ള എന്റെ അശക്തിയെക്കുറിച്ച്‌ എനിക്കുള്ള വേവലാതികളാണ്‌ പ്രധാനമായും ഞാന്‍ അതില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്‌.
തങ്ങളുടെ വാര്‍ത്താ ഉറവിടങ്ങളെക്കുറിച്ചും മറ്റും വളരെ അനൗപചാരികമായി ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാര്‍ സംസാരിക്കുന്നതും, തങ്ങളുടെ എഴുത്തില്‍ വൈയക്തികാംശം കലര്‍ത്തുന്നതില്‍പ്പോലും അവര്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്ന കൂസലില്ലായ്മയും ഒക്കെ പ്രതിപാദിച്ചിരുന്നു ആ ലേഖനത്തില്‍. അതിനുശേഷമാണ്‌ എല്ലാം മാറിമറിഞ്ഞത്. 'എല്ലാം മാറിമറിഞ്ഞു'എന്നതുകൊണ്ട്‌ ഞാനും ഒരു ബ്ലോഗ്ഗറായി എന്നല്ല ഉദ്ദേശിച്ചത്‌ (ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്ഗറായി എന്നത് ശരിതന്നെ), മറിച്ച്‌, ബ്ലോഗ്ഗുകള്‍ തന്നെ വളരെയധികം മാറിക്കഴിഞ്ഞു എന്നാണ്‌.
ഒരു നിയമങ്ങളും ബാധകമല്ലാത്ത, അണ്ടര്‍ഗ്രൗണ്ടില്‍ കഴിയുന്ന ഒരു മാധ്യമമല്ല ബ്ലോഗ്ഗിംഗ് ഇന്ന്. മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളില്‍നിന്ന് വേര്‍തിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു മാധ്യമായി ബ്ലോഗ്ഗുകള്‍ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്കു മുന്‍പും പലരും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌. ന്യൂയോര്‍ക്ക്‌ ടൈംസിനും, വാഷിംഗ്‌ടണ്‍ പോസ്റ്റിനും, സ്വന്തമായി ബ്ലോഗ്ഗുകളുണ്ട്‌.അവയാകട്ടെ, ഈ പത്രങ്ങളേക്കാള്‍ വാര്‍ത്താസമ്പന്നമായ മാധ്യമങ്ങളായി മാറുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. വ്യക്തമായി വേര്‍തിരിച്ചറിയാത്തവണ്ണം പണ്ടത്തെ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളും, പണ്ടത്തെ സമാന്തര മാധ്യമങ്ങളും ഇഴകോര്‍ത്തിരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ അര്‍ത്ഥം, നിഷേധികളായ ഈ പുതിയ കുട്ടികളും, പഴയ പാഠശാലയുടെ നിയമങ്ങള്‍ അനുസരിക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതരാവുന്നു എന്നാണ്‌.
എല്ലാ ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാരുടെയും കാര്യം പറയാന്‍ ഞാന്‍ ആളല്ല. ശ്രദ്ധയോടെ എഡിറ്റു ചെയ്യാതെ എന്റെ ബ്ലോഗ്ഗില്‍ എന്തെങ്കിലും പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന്‍ എനിക്കു സാധിക്കില്ല. എന്റെ അക്ഷരപ്പിശകുകളും, യുക്തിയില്‍ വന്നു ചേരാന്‍ ഇടയുള്ള അസംബന്ധങ്ങളും മറ്റുള്ളവര്‍ കാണുന്നത്‌ എനിക്കിഷ്ടമല്ല. ഇപ്പോഴും അതൊക്കെ യഥേഷ്ടം കാണുന്നുണ്ടായിരിക്കാം, എങ്കിലും, എഡിറ്റ്‌ ചെയ്യാതെയിരുന്നെങ്കില്‍ ഇപ്പോഴുള്ളതിലും അധികം അവ കാണുമായിരുനു. പോസ്റ്റുകളുടെ ആധികാരികത ഉറപ്പാക്കാനായി ധാരാളം സമയം ഫോണിലും, ഇ-മെയിലിലും എനിക്ക്‌ ചിലവഴിക്കേണ്ടിവരുന്നുണ്ട്. പിന്നെ ഗവേഷണത്തിനും ധാരാളം സമയമാവശ്യമാണ്‌. മാനനഷ്ടകേസ്സുകളിലോ, നിയമക്കുരുക്കളിലോ എന്നെ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയേക്കാവുന്നതും, തമാശരൂപേണയുള്ളതും, അബദ്ധജടിലമായതുമായ ഒന്നും ഞാന്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാറില്ല. പറഞ്ഞുവന്നത്‌, വെറും അലസവേഷധാരിയായിരുന്ന്, എഡിറ്റുചെയ്യാനൊന്നും മിനക്കെടാതെ, ചിന്താധാരകള്‍ പ്രവഹിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നല്ല എന്റെ ബ്ലോഗ്ഗ്‌ എന്നാണ്‌. അതെ, വേഷം, അലസമാകാറുണ്ട്‌. അതു സത്യമാണ്‌.
മെറ്റാഫില്‍ട്ടര്‍ എന്ന സമാന്തര വെബ്ബില്‍ വന്ന ഒരു ഒരു സംഭാഷണശകലം ഈയിടെ ഞാന്‍ വായിക്കാനിടവന്നു. എനിക്ക്‌ വളരെ ഇഷ്ടമുള്ള, ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും വായിക്കുന്ന ഒന്നാണത്‌. അതില്‍, ആരോ എന്റെ io9 എന്ന സയന്‍സ്‌ ബ്ലൊഗ്ഗിനെക്കുറിച്ച്‌ പരാമര്‍ശിച്ചിരുന്നു. അതില്‍ പങ്കെടുത്തുകൊണ്ട്‌ സംസാരിക്കുന്നതിനിടയില്‍, ബ്ലോഗ്ഗുകള്‍ എന്നെ പലപ്പോഴും ഭ്രാന്തു പിടിപ്പിക്കാറുണ്ട്‌ എന്ന് ഞാന്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. എങ്കില്‍പ്പിന്നെ എന്തിനാണ്‌ നിങ്ങള്‍ ബ്ലോഗ്ഗ്‌ തുടങ്ങിയത്‌ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ച്‌, കുറേയധികം അധിക്ഷേപങ്ങളും, അനാരോഗ്യകരങ്ങളായ ചര്‍ച്ചകളും അതിനെത്തുടര്‍ന്ന് നടക്കുകയും ചെയ്തു. ബ്ലോഗ്ഗില്‍ ഇത്തരം തേജോവധങ്ങളൊക്കെ അപൂര്‍വ്വമല്ലെന്നായിരുന്നു ഞാനും ഒരിക്കല്‍ കരുതിയിരുന്നത്‌. ഒരു മുഖ്യധാരാ പ്രസിദ്ധീകരണത്തില്‍ പങ്കെടുക്കുന്ന ആളുകള്‍ സാധാരണ പാലിക്കുന്ന സംയമനങ്ങള്‍ ഒന്നും ബാധകമല്ലാത്ത രീതിയില്‍ ചില ആളുകള്‍ വഷളായി പെരുമാറുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും, ആനുപാതികമായി നോക്കുമ്പോള്‍, USA Today-യിലോ CNN-ലോ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നതിലും കൂടുതല്‍ വിവേകപൂര്‍ണ്ണമായ ശബ്ദങ്ങളാണ്‌ അന്നു ഞാന്‍ അവിടെ കേട്ടത്‌.
ഇതുതന്നെയാണ്‌ ബ്ലോഗ്ഗുകളെകുറിച്ചുള്ള എന്റെ ഭയം വര്‍ദ്ധിക്കാന്‍ ഇടയാക്കുന്നതും. മെറ്റാഫില്‍ട്ടറിന്റെ പാത (സ്വതന്ത്രവും വിവേകപൂര്‍ണ്ണവുമായ വിനിമയത്തിന്റെ) തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിനു പകരം, പല ബ്ലോഗ്ഗുകളും ആ രീതി ഉപേക്ഷിക്കുന്നതായിട്ടാണ്‌ കാണുന്നത്‌. എഡിറ്റര്‍മാര്‍ ഉള്ളതുകൊണ്ടൊന്നുമല്ല പല ബ്ലോഗ്ഗുകളും അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത്‌. എഡിറ്റര്‍മാര്‍ ഉണ്ടാവുന്നതില്‍ എനിക്ക്‌ സന്തോഷമേയുള്ളു. മറിച്ച്‌, നമ്മുടെ (ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാരുടെ) വായനക്കാര്‍ മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളിലുള്ളതുപോലെ അനുദിനം വര്‍ദ്ധിക്കുന്നതുകൊണ്ടും, ആ വായനക്കാരോട്‌ എന്തൊക്കെയാണ്‌ പറയേണ്ടതും, പറയാതിരിക്കേണ്ടതുമെന്ന് മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങള്‍ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നതുകൊണ്ടുമാണ്‌ മെറ്റാഫില്‍ട്ടറിന്റെ പാത ഇന്ന് നമ്മള്‍ കയ്യൊഴിയുന്നത്‌. ഇതാണ്‌ എന്റെ ഭയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം, ലൈംഗികത എന്നു തുടങ്ങി ചൂടുള്ള വിഷയങ്ങള്‍ക്കു ചുറ്റും നമ്മള്‍ കരുതലോടെ നടക്കണമെന്നും, സര്‍ക്കാരിനെ അസ്വസ്ഥമാക്കാന്‍ ഇടയുള്ള 'സംഗതികള്‍' പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്‌ വൈകിപ്പിക്കുകയോ, അവര്‍ക്ക്‌ സൗകര്യപ്രദമായ സമയത്തു മാത്രം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ടതാണെന്നും അവര്‍ നമ്മെ പഠിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു.
ബ്ലോഗ്ഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള 2008-ലെ എന്റെ പ്രധാന ഉത്‌കണ്ഠ ഇതാണ്‌. പ്രസിദ്ധീകരിക്കേണ്ടവ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാതെയും, സ്വയം സെന്‍സര്‍ ചെയ്തും, നമ്മളും മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളുടെ ദു:ശ്ശീലം പിന്തുടരുമോ? അതോ, കൂടുതല്‍ ചിന്താ സ്വാതന്ത്ര്യവും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിലുള്ള ധൈര്യവും നിലനിര്‍ത്തി, ബ്ലോഗ്ഗര്‍മാര്‍ ഈ മാധ്യമത്തെ കൂടുതല്‍ പുരോഗമനോന്മുഖമാക്കുമോ?
എന്തെങ്കിലും ഉറപ്പിച്ചു പറയാറായിട്ടില്ല. ന്യൂയോര്‍ക്ക്‌ ടൈംസിനെപ്പോലുള്ള മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങള്‍ക്ക്‌ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുന്ന സമ്മര്‍ദ്ദങ്ങളൊന്നും മുഖ്യധാരയിലെതന്നെ ഒരു ബ്ലോഗ്ഗിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം നിലനില്‍ക്കുന്നില്ല. പത്രമാസികകളെപ്പോലെ നൂറു വര്‍ഷത്തെയും മറ്റും പാരമ്പര്യവും അവര്‍ക്കില്ല. കൂടുതല്‍ തൊഴിലാളികളോ, സര്‍ക്കാരുകളും, കോര്‍പ്പറേഷനുകളുമായുള്ള കെട്ടുപാടുകളോ, പ്രശസ്തരും, സമ്പന്നരുമായിട്ടുള്ള പരിചയങ്ങളോ അവര്‍ക്കില്ല. അതൊന്നും ഇല്ല എന്നുള്ളതില്‍ ഞാന്‍ ആഹ്ലാദവതിയാണ്‌. വാര്‍ത്തകള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നതിലും, സംസ്കാരങ്ങളെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിലും ഇന്നു നിലനില്‍ക്കുന്ന പഴയ രീതികളെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ്‌, നമ്മുടേതായ പുതിയ ചരിത്രം നമുക്ക്‌ സൃഷ്ടിക്കാം. അടുത്ത ഒരു 30 വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ ഇനിയും പുതിയ മറ്റൊരു മാധ്യമം വന്ന്, ഒരു പക്ഷേ നമ്മെ തൊഴിച്ച്‌ പുറത്താക്കിയെന്നും വരാം.
*Alternet-ല്‍ അനാലി നുവിറ്റ്‌സ്‌ (Annalie Newitz) എഴുതിയ ലേഖനം
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
മുഖ്യധാരയിലേക്ക് വരുന്ന ബ്ലോഗ്ഗിംഗ്.
ആ പെനല്‍റ്റിമേറ്റ് പാരഗ്രാഫില്‍ എനിക്കു വല്യ പ്രതീക്ഷയില്ല ;)
മലയാള ബ്ലോഗുകള്‍ മാത്രം വായിക്കാന്‍ സമയം കിട്ടുന്ന ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ക്ക്‌ ഈ പോസ്റ്റുകള്‍ പ്രയോജനം ചെയ്യും.
( തലക്കെട്ടിലെ സ്റ്റാര്‍ ചെറുതായതുകൊണ്ട്‌ വായിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്‍ഫ്യൂഷനായി. തലക്കെട്ടിനു താഴെ ഒരു ബ്രാക്കറ്റില്‍ ലേഖകന്റെ പേരു കൊടുക്കാവുന്നതാണ്‌)
ബ്ലോഗുകള്‍ പ്രതീക്ഷക്കൊത്തുയരുന്നില്ല എന്നത് പരമാര്‍ത്ഥം.
ബ്ലോഗുകളുടെ വര്‍ത്തമാനവുംഭാവിയും-
ശ്രദ്ധേയമായ ഈ ആശയങ്ങള്‍ പങ്കുവെച്ചതില്‍ സന്തോഷം.ഇതിനോ‍ട്ബന്ധപ്പെട്ട ചിലചിന്തകളാണു
ഈയടുത്തദിവസങ്ങളില്‍ എനിയ്ക്കുമുണ്ടായതു.ബ്ലോഗിലതെഴുതുകയും ചെയ്തു.
ഒഴുക്കുള്ള നല്ല വിവര്‍ത്തനം രാജീവ്
Post a Comment